گنجور

شمارهٔ ۴۷

دل رفت و جگر با دل ریش آمد باز
کی مرغِ ز دام جسته پیش آمد باز
هر گوی که او در خمِ چوگان افتاد
هرگز نتواند که به خویش آمد باز

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دل رفت و جگر با دل ریش آمد باز
کی مرغِ ز دام جسته پیش آمد باز
هوش مصنوعی: دل از دست رفت و جگر که به خاطر دل شکسته است، دوباره بازگشته است. حالا باید منتظر این باشیم که آیا پرنده‌ای که از دام رهایی یافته، دوباره به سوی ما می‌آید یا نه.
هر گوی که او در خمِ چوگان افتاد
هرگز نتواند که به خویش آمد باز
هوش مصنوعی: هر گوی که به زمین بیفتد، هرگز نمی‌تواند خود را به حالت اولیه‌اش برگرداند.