هوش مصنوعی: دل هر چیزی را که مشاهده می‌کند، از لب‌های خشک خود می‌بیند؛ و همه موجودات دنیای دوگانه را در جستجوی آن می‌بیند.

هوش مصنوعی: این شعر از این جهت به این موضوع اشاره دارد که شخصی در طول زندگی خود به شدت متوجه عجایب و شگفتی‌های جهان شده است و این تجربیات و دیدگاه‌ها آن‌قدر او را تحت تأثیر قرار داده که در نهایت به نوعی وحشت و پریشانی می‌رسد. او به خاطر این همه شگفتی، دچار اضطراب و ناامیدی شده است و به نوعی حس می‌کند که معانی عمیق‌تری در این عجایب نهفته است که او را به فکر فرو می‌برد.