عطار » مختارنامه » باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آگاه نیم از دل و جانم که چه بود</p></div>
<div class="m2"><p>پی مینبرم علم و عیانم که چه بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این میبینم که مینبینم که چه رفت</p></div>
<div class="m2"><p>این میدانم که میندانم که چه بود</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۱۳

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۱۰

شمارهٔ ۲۳

آگاه نیم از دل و جانم که چه بود
پی مینبرم علم و عیانم که چه بود
این میبینم که مینبینم که چه رفت
این میدانم که میندانم که چه بود

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر احساسات درونی خود را به تصویر می‌کشد و به نوعی از کشف حقیقت و علم ناقص خود سخن می‌گوید. او می‌گوید که آگاهی‌اش نسبت به دل و جانش محدود است و تنها اطلاعاتی کلی از آنچه که بوده، دارد. او همچنین به تجربه‌اش از چیزهایی که نمی‌بیند و می‌داند، اشاره می‌کند و تردیدش را درباره‌ی درک واقعیات ابراز می‌کند.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: من به خوبی نمی‌دانم که قلب و جانم چه احساسی دارند، اما به دلیل علم و شناختی که دارم، می‌فهمم چه موضوعی در پیش است.

آگاه نیم از دل و جانم که چه بود

پی مینبرم علم و عیانم که چه بود

هوش مصنوعی: می‌بینم که چه‌ها را نمی‌بینم و می‌دانم که چه‌ها را نمی‌دانم.

این میبینم که مینبینم که چه رفت

این میدانم که میندانم که چه بود

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده