عطار » مختارنامه » باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل از همه عالم به کنار آمد باز</p></div>
<div class="m2"><p>بگریخت زلشکر به حصار آمد باز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با این همه درد و رنج آگاه نیم</p></div>
<div class="m2"><p>تا آمدن من به چه کار آمد باز</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

دل از همه عالم به کنار آمد باز
بگریخت زلشکر به حصار آمد باز
با این همه درد و رنج آگاه نیم
تا آمدن من به چه کار آمد باز

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از جدایی و دردهایی که تجربه کرده سخن می‌گوید. او دل خود را از تمام دنیا دور کرده و به حصاری پناه برده است. با وجود تمام رنج‌ها و آلامی که دارد، از خود می‌پرسد که این همه دلتنگی و انتظار برای آمدن او به چه منظور است.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: دل از تمام دنیا کناره‌گیری کرد و دوباره به جنگ و کشمکش‌ها پا گذاشت، اما این بار به شکست و خطر نزدیک شد.

دل از همه عالم به کنار آمد باز

بگریخت زلشکر به حصار آمد باز

هوش مصنوعی: با وجود تمام درد و رنج‌ها، نمی‌دانم که آمدن من به چه کار خواهد آمد.

با این همه درد و رنج آگاه نیم

تا آمدن من به چه کار آمد باز

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده