عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر اول کار، آتش افزون گردد</p></div>
<div class="m2"><p>خاکستر بین که آخرش چون گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اوّل تن تو چو دل شود غرّه مباش</p></div>
<div class="m2"><p>کاخر بینی کان همه دل خون گردد</p></div></div>

شمارهٔ ۸

گر اول کار آتش افزون گردد
خاکستر بین که آخرش چون گردد
اول تن تو چو دل شود غره مباش
کاخر بینی کان همه دل خون گردد

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

گر اول کار، آتش افزون گردد

خاکستر بین که آخرش چون گردد

اوّل تن تو چو دل شود غرّه مباش

کاخر بینی کان همه دل خون گردد

شمارهٔ ۷

اطلاعات