عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا نفس کم و کاست نخواهد آمد</p></div>
<div class="m2"><p>یار تو به درخواست نخواهد آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن میباید که تو نباشی اصلاً</p></div>
<div class="m2"><p>کاین کار به تو راست نخواهد آمد</p></div></div>

شمارهٔ ۵

تا نفس کم و کاست نخواهد آمد
یار تو به درخواست نخواهد آمد
آن میباید که تو نباشی اصلا
کاین کار به تو راست نخواهد آمد

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که تا زمانی که نقصی در وجود انسان وجود دارد، یاری و کمک به درخواست نخواهد آمد. برای به دست آوردن آنچه می‌خواهیم، باید خودمان به حدی از کمال برسیم که نیازی به کمک نداشته باشیم، چون این کار به راحتی و به درستی از ما برنمی‌آید.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: هرگاه نفس و جان آدمی دچار کمبود شود، محبوب او به درخواست و خواسته‌اش پاسخ نخواهد داد.

تا نفس کم و کاست نخواهد آمد

یار تو به درخواست نخواهد آمد

هوش مصنوعی: باید بپذیری که تو در این کار هیچ نقشی نداری، چرا که این کار به هیچ وجه به تو ارتباطی ندارد.

آن میباید که تو نباشی اصلاً

کاین کار به تو راست نخواهد آمد

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده