عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن به که همی سوزی و پیدا نکنی</p></div>
<div class="m2"><p>خود را به تکلّف سر غوغا نکنی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر دم گوئی که من چه خواهم کردن</p></div>
<div class="m2"><p>چتوانی کرد یاکنی یا نکنی</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

آن به که همی سوزی و پیدا نکنی
خود را به تکلف سر غوغا نکنی
هر دم گویی که من چه خواهم کردن
چتوانی کرد یاکنی یا نکنی

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به ما یادآوری می‌کند که بهتر است خود را به زحمت نیندازیم و از تلاش بی‌مورد بپرهیزیم. او می‌گوید که هر لحظه سؤال می‌کنیم چه کاری باید انجام دهیم، اما در نهایت، کاری که می‌توانیم انجام دهیم به خودمان بستگی دارد، چه اقدام کنیم و چه نکنیم.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: بهتر است که خود را در آتش عشق بسوزانی و به زحمت خود را به نمایش نگذاری و موجب جنجال و سر و صدا نشوی.

آن به که همی سوزی و پیدا نکنی

خود را به تکلّف سر غوغا نکنی

هوش مصنوعی: هر لحظه می‌گویی که من چه کاری می‌خواهم انجام دهم، اما تو نمی‌توانی که آن را انجام دهی یا ندهی.

هر دم گوئی که من چه خواهم کردن

چتوانی کرد یاکنی یا نکنی

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده