گنجور
عطار نیشابوریعطار

شمارهٔ ۳۳

درویشِ تو را توانگری میبایست
نه روی سیاه بر سری میبایست
گویی که تمام نیست ناکامی فقر
با سر باریش کافری میبایست
شمارهٔ ۳۲: دعوی وجود از سر مستی شوم استشمارهٔ ۳۴: گر ما به هزار تک بخواهیم دوید

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

درویشِ تو را توانگری میبایست
نه روی سیاه بر سری میبایست
هوش مصنوعی: برای تو که درویشی، بهتر است که ثروتمند باشی و نه اینکه با چهره‌ای سیاه و غمگین در جمع حاضر شوی.
گویی که تمام نیست ناکامی فقر
با سر باریش کافری میبایست
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ناامیدی ناشی از فقر پایان‌ناپذیر است و در این وضعیت، انسان باید به سراغ بی‌دینی برود تا بتواند با آن کنار بیاید.

حاشیه ها

1402/03/11 08:06
امیرعلی داودپور

فقرالشعرا (گوهر عطار): قبلا از فقر الشعرا سخن گفتیم و گفتیم که ماهیت ثروت نسبیست یعنی شاعر ثروتی دارد که کاسب ندارد، اما کاسب نیز ثروتی دارد که شاعر ندارد، کس از کس در این عالم بی نیاز مطلق نیست و حضرت عطار در این فرموده : به کفر دعوت میکند، اما چه کفری ؟ کفری که آغاز کمال است و آن نفی درویشی و فقر است. #امیرعلی_رستم_داودپور #لپراکن (رساله)