عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>میپنداری که در همه کون کسی است</p></div>
<div class="m2"><p>کس نیست که دید تو غلط یا هوسی است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر جوش که از ملایک و انسان خاست</p></div>
<div class="m2"><p>در حضرت او،‌کم از خروش مگسی است</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۱۸

شمارهٔ ۳

میپنداری که در همه کون کسی است
کس نیست که دید تو غلط یا هوسی است
هر جوش که از ملایک و انسان خاست
در حضرت او کم از خروش مگسی است

هوش مصنوعی: در این شعر گفته می‌شود که کسی را در جهان نمی‌توان یافت که تو را نبیند و به نظر تو اشتباه کند. همچنین به این نکته اشاره می‌شود که هرگونه هیجان و جنبش که از ملائک و انسان‌ها نشأت می‌گیرد، در برابر عظمت و قدرت الهی هیچ اهمیتی ندارد و کوچک‌تر از خروش مگس است.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: تو گمان می‌کنی که در این جهان، کسی وجود دارد، اما در واقع هیچ‌کس نیست. آنچه که تو می‌بینی، ممکن است خطا یا فقط یک آرزوی خیالی باشد.

میپنداری که در همه کون کسی است

کس نیست که دید تو غلط یا هوسی است

هوش مصنوعی: هر صدایی که از فرشتگان و انسان‌ها برمی‌خیزد، در برابر عظمت او مانند جست و خیز یک مگس ناچیز است.

هر جوش که از ملایک و انسان خاست

در حضرت او،‌کم از خروش مگسی است

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده