عطار » مختارنامه » باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید » شمارهٔ ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا چند ز اندیشه به جان خواهم گشت</p></div>
<div class="m2"><p>تا کی ز هوس گرد جهان خواهم گشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بس که درین جهان بدان نزدیکم</p></div>
<div class="m2"><p>گویی که ازین جهان در آن خواهم گشت</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۱۳

شمارهٔ ۴۳

تا چند ز اندیشه به جان خواهم گشت
تا کی ز هوس گرد جهان خواهم گشت
از بس که درین جهان بدان نزدیکم
گویی که ازین جهان در آن خواهم گشت

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تفکر و تردید درباره زندگی و خواسته‌هایش می‌پردازد. او می‌پرسد که تا چه زمانی به دنبال هوس‌ها و جاذبه‌های دنیوی خواهد بود و از نزدیکی‌اش به این جهان حسرت می‌خورد. این احساس نزدیک بودن به دنیا به او این احساس را می‌دهد که شاید باید به دنبال چیزی فراتر از این جهان باشد.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که به فکر و اندیشه خود مشغولم و نمی‌دانم تا کِی باید به دنبال آرزوها و خواسته‌هایم در دنیای فریبنده بچرخم.

تا چند ز اندیشه به جان خواهم گشت

تا کی ز هوس گرد جهان خواهم گشت

هوش مصنوعی: به خاطر نزدیکی‌ام به این دنیا، احساس می‌کنم که می‌خواهم از این دنیا به دنیای دیگری بروم.

از بس که درین جهان بدان نزدیکم

گویی که ازین جهان در آن خواهم گشت

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده