عطار » مختارنامه » باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید » شمارهٔ ۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عمرم دایم ز روز و شب بیرون است</p></div>
<div class="m2"><p>مطلوب من از وُسْعِ طلب بیرون است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دانی تو که چیست در درونِ جانم</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی عجب، از چیز عجب بیرون است</p></div></div>

شمارهٔ ۲۶

عمرم دایم ز روز و شب بیرون است
مطلوب من از وسع طلب بیرون است
دانی تو که چیست در درون جانم
چیزی عجب از چیز عجب بیرون است

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به گذر روز و شب و زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که خواسته و هدف او از توان او فراتر است. او از عمق وجود خود سخن می‌گوید و به شگفتی‌های درون خود اشاره می‌کند که فراتر از آنچه که در دنیای مادی می‌بیند، است. به طور کلی، این شعر تمرکز بر روی جستجوی معانی عمیق‌تر و فراتر از ظاهر زندگی دارد.

شمارهٔ ۲۴

عمرم دایم ز روز و شب بیرون است
مطلوب من از وسْع طلب بیرون است
دانی تو که چیست در درون جانم
چیزی عجب از چیز عجب بیرون است

شمارهٔ ۲۵

هوش مصنوعی: زندگی من همیشه تحت تأثیر روز و شب نیست و آنچه که من می‌خواهم فراتر از توانایی‌های جستجو و کوشش من قرار دارد.

عمرم دایم ز روز و شب بیرون است

مطلوب من از وُسْعِ طلب بیرون است

هوش مصنوعی: می‌دانی چه چیزی در اعماق وجودم نهفته است؟ چیزی شگفت‌انگیز که از عجایب دیگر فراتر است.

دانی تو که چیست در درونِ جانم

چیزی عجب، از چیز عجب بیرون است

شمارهٔ ۲۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده