عطار » مختارنامه » باب پنجاهم: در ختم كتاب » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل نیست که نور حق بر او تافته نیست</p></div>
<div class="m2"><p>جان نیست که این حدیث دریافته نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن قوم که دیبای یقین بافتهاند</p></div>
<div class="m2"><p>دانند که این سخن فرا یافته نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۲۴

دل نیست که نور حق بر او تافته نیست
جان نیست که این حدیث دریافته نیست
آن قوم که دیبای یقین بافتهاند
دانند که این سخن فرا یافته نیست

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که تنها دل‌هایی که از نور حقیقت بهره‌مند نشده‌اند، قادر به درک این مفهوم نیستند. همچنین، نفوس افرادی که به یقین رسیده‌اند، این سخن را درک می‌کنند و می‌دانند که فهم عمیق آن برای عموم در دسترس نیست. به عبارتی، درک حقیقت و یقین، نیازمند آمادگی و درک ویژه‌ای است.

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

هوش مصنوعی: دل انسان مانند آینه‌ای است که نور حقیقت را دریافت نمی‌کند و جان او نیز از درک این گفتار عاجز است.

دل نیست که نور حق بر او تافته نیست

جان نیست که این حدیث دریافته نیست

هوش مصنوعی: آن گروهی که به حقیقت و یقین دست یافته‌اند، می‌دانند که این سخن به آسانی به ذهن نیامده و به‌راحتی به‌دست نیامده است.

آن قوم که دیبای یقین بافتهاند

دانند که این سخن فرا یافته نیست

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده