عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون ما به وجود خود هویدا باشیم</p></div>
<div class="m2"><p>چون ما به وجود خود هویدا باشیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو هیچ نهیی ولیک میپنداری</p></div>
<div class="m2"><p>تو هیچ نهیی ولیک میپنداری</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۷۹

شمارهٔ ۳

چون ما به وجود خود هویدا باشیم
چون ما به وجود خود هویدا باشیم
تو هیچ نهیی ولیک میپنداری
تو هیچ نهیی ولیک میپنداری

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که وقتی ما واقعاً وجود خود را درک کرده و آن را نشان دهیم، دیگران نمی‌توانند ما را نادیده بگیرند. هرچند ممکن است فرد دیگری در آن لحظه خود را نادیده بگیرد، اما در واقع او وجودی دارد که ممکن است خود را نبیند.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: زمانی که ما به وجود واقعی خود آگاه و نمایان باشیم، درک و شناخت ما از خود و هستی جذاب‌تر و عمیق‌تر خواهد شد.

چون ما به وجود خود هویدا باشیم

هوش مصنوعی: تو هیچ علائمی از وجود خود نداری، اما با این حال فکر می‌کنی که وجود داری.

تو هیچ نهیی ولیک میپنداری

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده