عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ماییم که نیست غیر ما، اینْت کمال!</p></div>
<div class="m2"><p>مشغول جمال خویشتن، اینْت جمال!</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>میپنداری ما به تو اندر نگریم</p></div>
<div class="m2"><p>خود کی بینیم غیر خود، اینْت محال!</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۰۵

شمارهٔ ۲

ماییم که نیست غیر ما اینت کمال
مشغول جمال خویشتن اینت جمال
میپنداری ما به تو اندر نگریم
خود کی بینیم غیر خود اینت محال

هوش مصنوعی: این ابیات به زیبایی و شأن خود اشاره دارد و بیان می‌کند که ما تنها به خود مشغولیم و درک و تماشای دیگران برای ما غیرممکن است. شاعر نشان می‌دهد که در کمال خود، تنها زیبا و معشوق خود را می‌بیند و حتی در نگاه به دیگران، خود را در اولویت قرار می‌دهد.

ماییم که نیست غیر ما اینْت کمال
مشغول جمال خویشتن اینْت جمال
میپنداری ما به تو اندر نگریم
خود کی بینیم غیر خود اینْت محال

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: ما تنها存在 داریم و غیر از ما چیزی نیست، این همان کمال است! ما در زیبایی خود مشغولیم و این خود زیبایی است!

ماییم که نیست غیر ما، اینْت کمال!

مشغول جمال خویشتن، اینْت جمال!

هوش مصنوعی: تو گمان می‌کنی که ما به تو توجه داریم، در حالی که ما هیچ‌کس جز خودمان را نمی‌بینیم، این غیرممکن است!

میپنداری ما به تو اندر نگریم

خود کی بینیم غیر خود، اینْت محال!

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده