عطار » مختارنامه » باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع » شمارهٔ ۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شمع آمد و گفت: این تن لاغر همه سوخت</p></div>
<div class="m2"><p>رفتم که مرا ز پای تا سر همه سوخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خشکم همه از دست شد و تر همه سوخت</p></div>
<div class="m2"><p>اشکی دو سه نم بماند و دیگر همه سوخت</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3465 - عطار » مختارنامه » باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع » شمارهٔ ۶۱

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۳۱۷

شمارهٔ ۶۲

شمع آمد و گفت این تن لاغر همه سوخت
رفتم که مرا ز پای تا سر همه سوخت
خشکم همه از دست شد و تر همه سوخت
اشکی دو سه نم بماند و دیگر همه سوخت

هوش مصنوعی: شمع بیان می‌کند که بدن لاغر او به خاطر آتش سوخته است. او می‌گوید که به تدریج از سر تا پایش سوخته و دیگر چیزی از او باقی نمانده است. در پایان، تنها چند اشک باقی مانده که آن‌ها نیز در حال سوختن هستند.

شمارهٔ ۶۰

شمارهٔ ۶۱

هوش مصنوعی: شمع گفت: این بدن لاغر من در آتش سوخت و من تمام وجودم را از پای تا سر در آتش دیدم که نابود شد.

شمع آمد و گفت: این تن لاغر همه سوخت

رفتم که مرا ز پای تا سر همه سوخت

هوش مصنوعی: تمام دارایی‌ام از بین رفت و همه چیزم نابود شد. تنها چند اشک باقی مانده و دیگر چیزی نمانده که ارزش داشته باشد.

خشکم همه از دست شد و تر همه سوخت

اشکی دو سه نم بماند و دیگر همه سوخت

شمارهٔ ۶۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده