عطار » مختارنامه » باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع » شمارهٔ ۶۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شمع آمد و گفت: اگر تنم غم کش خاست</p></div>
<div class="m2"><p>آتش در من گرم رود دل خوش خاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گرداب بلا بر سر من میگردد</p></div>
<div class="m2"><p>گرداب که دیده است که از آتش خاست</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۳۱۳

شمارهٔ ۶۱

شمع آمد و گفت اگر تنم غم کش خاست
آتش در من گرم رود دل خوش خاست
گرداب بلا بر سر من میگردد
گرداب که دیده است که از آتش خاست

هوش مصنوعی: شمعی به زبان می‌آورد و می‌گوید که اگرچه درد و غم در وجودش وجود دارد، اما آتش درونش باعث خوشحالی و زندگی‌اش می‌شود. او احساس می‌کند که در چنبره‌ی مشکلات و مصائب گرفتار است، اما این درد و رنج نمی‌تواند شعله‌های زندگی‌اش را خاموش کند.

شمارهٔ ۵۹

شمارهٔ ۶۰

هوش مصنوعی: شمع گفت: اگرچه من غم و اندوه را تحمل می‌کنم، اما وقتی شعله‌ام روشن شود، دل شاد و گرم می‌شود.

شمع آمد و گفت: اگر تنم غم کش خاست

آتش در من گرم رود دل خوش خاست

هوش مصنوعی: مشکلات و مصائب مانند گردابی بر سر من در حال چرخش هستند، همچنان که می‌دانیم گرداب‌ها از آتش متولد می‌شوند.

گرداب بلا بر سر من میگردد

گرداب که دیده است که از آتش خاست

شمارهٔ ۶۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده