عطار » مختارنامه » باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد » شمارهٔ ۹۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در شمع نگاه کن که جان میسوزد</p></div>
<div class="m2"><p>وز آتش دل همه جهان میسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آتش دل اوست برگرفته است از خویش</p></div>
<div class="m2"><p>بر خود دل گرم او از آن میسوزد!</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۸

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۳۰۹

شمارهٔ ۹۱

در شمع نگاه کن که جان میسوزد
وز آتش دل همه جهان میسوزد
آتش دل اوست برگرفته است از خویش
بر خود دل گرم او از آن میسوزد

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تماشای شعله شمع می‌نشیند و می‌گوید که در این شعله، روحی در حال سوختن است. این آتش نه‌تنها دل شمع که دل همه جهان را می‌سوزاند. در حقیقت، این آتش نشانه‌ای از دل گرم و پرشور خود شمع است که به همین دلیل جانش می‌سوزد.

شمارهٔ ۸۹

شمارهٔ ۹۰

هوش مصنوعی: به شعله شمع دقت کن که چطور جانش در آتش می‌سوزد و از دلش، آتش عشق و شوق موجب سوختن همه عالم می‌شود.

در شمع نگاه کن که جان میسوزد

وز آتش دل همه جهان میسوزد

هوش مصنوعی: دل او همچون آتش می‌سوزد و این آتش ناشی از وجود خودش است. احساسات و عشقش به خود او برمی‌گردد و موجب گرمای دلش می‌شود.

آتش دل اوست برگرفته است از خویش

بر خود دل گرم او از آن میسوزد!

شمارهٔ ۹۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده