گنجور

شمارهٔ ۷۰

شمعی که ز سوز خویش بر خود بگریست
این خنده به سر بریدنش باری چیست
در عشق چو شمعِ مرده میباید زیست
پس در همه کس چو شمع روشن نگریست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شمعی که ز سوز خویش بر خود بگریست
این خنده به سر بریدنش باری چیست
هوش مصنوعی: شمعی که از شدت سوختن خودش اشک می‌ریزد، چه دلیلی دارد که بخندد به سر بریدنش.
در عشق چو شمعِ مرده میباید زیست
پس در همه کس چو شمع روشن نگریست
هوش مصنوعی: در عشق، باید مانند شمعی که خاموش شده زندگی کرد، اما در نگاه به دیگران باید همچون شمعی روشن باشیم.