گنجور

شمارهٔ ۴۱

ای دل دیدی که هر که شد زنده بمُرد
جاوید خدای ماند ار بنده بمُرد
جان آتش و تن چوموم شمع است مرا
چون موم بسوخت آتش سوزنده بمُرد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای دل دیدی که هر که شد زنده بمُرد
جاوید خدای ماند ار بنده بمُرد
هوش مصنوعی: ای دل، آیا دیدی که هر کسی زنده است، بالاخره می‌میرد، اما خداوند همیشه و جاودانه باقی می‌ماند، حتی اگر بندگان او بمیرند؟
جان آتش و تن چوموم شمع است مرا
چون موم بسوخت آتش سوزنده بمُرد
هوش مصنوعی: جان من مانند آتشی است که به تنم می‌وزد، چون شمعی که در حال ذوب شدن است. آتش سوزاننده، به طور کامل مرا می‌سوزاند و من به خاک می‌افتم.