شمارهٔ ۳۱
خورشید ز سوزِ من سراسیمه بسوخت
مه را ز طنابِ آه من خیمه بسوخت
چون شمع تنم بماند دانی که چه بود
یک نیمه در اشک رفت و یک نیمه بسوخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خورشید ز سوزِ من سراسیمه بسوخت
مه را ز طنابِ آه من خیمه بسوخت
هوش مصنوعی: خورشید از سوزش و ناراحتی من به شدت نگران و آسیبدیده شده و ماه نیز به خاطر تنهایی و غم من از درد و آههایم به آتش کشیده شده است.
چون شمع تنم بماند دانی که چه بود
یک نیمه در اشک رفت و یک نیمه بسوخت
هوش مصنوعی: وقتی که جانم در غم و اندوه در حال سوختن است، مثل شمعی که در حال ذوب شدن است، نیمی از وجودم در اشک ریخته میشود و نیمه دیگرم به آتش میافتد.