شمارهٔ ۱۹
آن دل که چو موم نرمم آمدبی تو
از بس که بسوخت شرمم آمد بی تو
تادیدهام از دور تُرا شمع توام
زان در دهن آب گرمم آمد بی تو
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن دل که چو موم نرمم آمدبی تو
از بس که بسوخت شرمم آمد بی تو
هوش مصنوعی: دل من به اندازهای نرم و حساس شده که بدون تو همچون موم میماند و در اثر اشتیاق و دوری از تو، احساس شرم و سوزش میکنم.
تادیدهام از دور تُرا شمع توام
زان در دهن آب گرمم آمد بی تو
هوش مصنوعی: از دور که به تو نگاه میکنم، مانند شمعی در تاریکی هستم. به همین دلیل، دوری تو برایم مثل آبی گرم است که برای من دردآور شده است.