عطار » مختارنامه » باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای رفته به آسمان نفیرم بی تو</p></div>
<div class="m2"><p>یک لحظه قرار مینگیرم بی تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو شمع منی بیا و میسوز مرا</p></div>
<div class="m2"><p>کان دم که نسوزیم بمیرم بی تو</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

ای رفته به آسمان نفیرم بی تو
یک لحظه قرار مینگیرم بی تو
تو شمع منی بیا و میسوز مرا
کان دم که نسوزیم بمیرم بی تو

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس تنهایی و بی‌قراری خود پس از جدا شدن از محبوبش اشاره می‌کند. او از محبوبش می‌خواهد که برگردد و او را روشن کند، زیرا بدون او زندگی برایش معنا ندارد و حس می‌کند که اگر او نباشد، بهتر است که بمیرد.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: ای کسی که به آسمان رفته‌ای، من بدون تو حتی یک لحظه هم آرامش ندارم.

ای رفته به آسمان نفیرم بی تو

یک لحظه قرار مینگیرم بی تو

هوش مصنوعی: تو نور زندگی منی، بیا و در من بسوز تا زمانی که نسوزیم، بدون تو می‌میرم.

تو شمع منی بیا و میسوز مرا

کان دم که نسوزیم بمیرم بی تو

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده