عطار » مختارنامه » باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای صبح اگر از پرده عَلَم خواهی زد</p></div>
<div class="m2"><p>بی تیغ مرا سر چو قَلَم خواهی زد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زان سِر که میان من و یار است امشب</p></div>
<div class="m2"><p>دم نتوان زد چرا تو دم خواهی زد</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۱۳

شمارهٔ ۱۰

ای صبح اگر از پرده علم خواهی زد
بی تیغ مرا سر چو قلم خواهی زد
زان سر که میان من و یار است امشب
دم نتوان زد چرا تو دم خواهی زد

هوش مصنوعی: این ابیات از شعر، به صبح اشاره دارد و به نوعی خواسته شاعر را بیان می‌کند که اگر صبح بخواهد پرده علم را کنار بزند، باید با دقت عمل کند. شاعر به رابطه خاصی که بین او و معشوقش وجود دارد اشاره می‌کند و می‌گوید که در این حالت می‌طلبد که صبح به آرامی و بدون برهم زدن حال او، به دم زدن بپردازد. در واقع، شاعر به نوعی حس ناامیدی و نیاز به حفظ ارتباط خود با یارش را بیان می‌کند.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: ای صبح! اگر بخواهی از پرده بیرون بیایی و خود را نشان دهی، بدون اینکه نیازی به شمشیر داشته باشی، می‌توانی سر من را مانند قلم بنویسی.

ای صبح اگر از پرده عَلَم خواهی زد

بی تیغ مرا سر چو قَلَم خواهی زد

هوش مصنوعی: به خاطر رازی که بین من و محبوبم وجود دارد، امشب نمی‌توانم چیزی بگویم، زیرا تو قصد گفتن داری.

زان سِر که میان من و یار است امشب

دم نتوان زد چرا تو دم خواهی زد

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده