عطار » مختارنامه » باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد » شمارهٔ ۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن شب که بود وصال جان افروزم</p></div>
<div class="m2"><p>من جملهٔ شب حیلهگری آموزم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از هر مژه سوزنی کنم تا شب را</p></div>
<div class="m2"><p>بر صبحدم روز قیامت دوزم</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3966 - عطار » مختارنامه » باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد » شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

آن شب که بود وصال جان افروزم
من جمله شب حیلهگری آموزم
از هر مژه سوزنی کنم تا شب را
بر صبحدم روز قیامت دوزم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تجربه شب وصال و عشق اشاره می‌کند. او می‌گوید که آن شب را همچون شب‌های فریبکارانه می‌بیند و برای هر مژه‌اش مانند سوزنی استفاده می‌کند تا شب را به روز قیامت تبدیل کند، یعنی لحظات عشق را به یادگار و جاودان بسازد.

شمارهٔ ۳۹

شمارهٔ ۴۰

هوش مصنوعی: در آن شبی که به وصال و دیدار محبوبم می‌رسم، تمام شب را در یادگیری شیوه‌های فریب و نیرنگ می‌گذرانم.

آن شب که بود وصال جان افروزم

من جملهٔ شب حیلهگری آموزم

هوش مصنوعی: از هر مژه‌ام سوزنی می‌سازم تا بتوانم شب را به صبح روز قیامت وصل کنم.

از هر مژه سوزنی کنم تا شب را

بر صبحدم روز قیامت دوزم

شمارهٔ ۴۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده