عطار » مختارنامه » باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای صبح به جز نام تو را صادق نیست</p></div>
<div class="m2"><p>زیرا که دلت چون دلِ من عاشق نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون تو ز خورشید پشت گرم میداری</p></div>
<div class="m2"><p>با خنده دم سرد بهم لایق نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۴

ای صبح به جز نام تو را صادق نیست
زیرا که دلت چون دل من عاشق نیست
چون تو ز خورشید پشت گرم میداری
با خنده دم سرد بهم لایق نیست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به صبح اشاره می‌کند و می‌گوید که تنها نام صبح را صادق می‌داند، چون دل طرف مقابل مانند دل خود او عاشق نیست. او به پشت گرم خورشید اشاره می‌کند و بیان می‌کند که لبخند صبح با حال سردش هماهنگ نیست.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: ای صبح، هیچ چیزی به جز نام تو راست و درست نیست، زیرا دل تو مانند دل من عاشق نیست.

ای صبح به جز نام تو را صادق نیست

زیرا که دلت چون دلِ من عاشق نیست

هوش مصنوعی: وقتی تو به گرمای خورشید تکیه می‌کنی، لبخند زدن در هوای سرد برای من مناسب نیست.

چون تو ز خورشید پشت گرم میداری

با خنده دم سرد بهم لایق نیست

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده