عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گل بین که بر اطراف چمن مینازد</p></div>
<div class="m2"><p>وز سوی دگر سرو و سمن مینازد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر گل که به ناز باز خندید چو صبح</p></div>
<div class="m2"><p>از حسن تو یا ز شعرِ من مینازد</p></div></div>

شمارهٔ ۹

گل بین که بر اطراف چمن مینازد
وز سوی دگر سرو و سمن مینازد
هر گل که به ناز باز خندید چو صبح
از حسن تو یا ز شعر من مینازد

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

گل بین که بر اطراف چمن مینازد

وز سوی دگر سرو و سمن مینازد

هر گل که به ناز باز خندید چو صبح

از حسن تو یا ز شعرِ من مینازد

شمارهٔ ۸

اطلاعات