عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۵۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گل از پی عمری به طلب می‌آید</p></div>
<div class="m2"><p>از پردهٔ غنچه زین سبب می‌آید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان</p></div>
<div class="m2"><p>جان است که غنچه را به لب می‌آید</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۸۶

شمارهٔ ۵۳

گل از پی عمری به طلب می آید
از پرده غنچه زین سبب می آید
گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان
جان است که غنچه را به لب می آید

هوش مصنوعی: این شعر درباره این است که گل به دلیل تلاش و جستجوی طولانی زندگی خود به وجود می‌آید. غنچه که در ابتدا پنهان است، در نهایت به گل تبدیل می‌شود. در واقع، این فرآیند نشان‌دهنده زندگی و روحی است که از غنچه به گل تبدیل می‌شود و به بیان این معنا می‌پردازد که وجود گل، نشان‌دهنده جان و زندگی است.

شمارهٔ ۵۱

شمارهٔ ۵۲

هوش مصنوعی: گل به خاطر سال‌ها تلاش و انتظار به دنیا می‌آید و همین دلیل است که از درون غنچه بیرون می‌آید.

گل از پی عمری به طلب می‌آید

از پردهٔ غنچه زین سبب می‌آید

هوش مصنوعی: گل نیست که غنچه‌ای را نشان بدهد، بلکه این پیکان جان است که غنچه را به لب می‌آورد.

گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان

جان است که غنچه را به لب می‌آید

شمارهٔ ۵۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده