عطارشمارهٔ ۲۷
گل گفت: گلابگر چو تابم ببرد
در زیرِ جُلَیلِ غنچه خوابم ببرد
من میشکفم گلابگر میآید
تا بر سرِ آتش همه آبم ببرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گل گفت: گلابگر چو تابم ببرد
در زیرِ جُلَیلِ غنچه خوابم ببرد
هوش مصنوعی: گل گفت: وقتی کسی مرا ببرند و در سایه سنگین غنچه بگذارند، به خواب فرو می‌روم.
من میشکفم گلابگر میآید
تا بر سرِ آتش همه آبم ببرد
هوش مصنوعی: من در اثر ورود گلاب، شکوفا می‌شوم تا جایی که در مقابل آتش، همه چیز از من تبخیر شده و از بین برود.