عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گل گفت: نقاب برگشادیم و شدیم</p></div>
<div class="m2"><p>از دست به دسته اوفتادیم و شدیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون عمر وفا نکرد هم بر سرِ پای</p></div>
<div class="m2"><p>ما دستهٔ خویش باز دادیم و شدیم</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵

گل گفت نقاب برگشادیم و شدیم
از دست به دسته اوفتادیم و شدیم
چون عمر وفا نکرد هم بر سر پای
ما دسته خویش باز دادیم و شدیم

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از رهایی و تغییر وضعیت هستند. در ابتدا، شاعر از برداشتن نقاب و آرامش درونی خود صحبت می‌کند و می‌گوید که از یک حالت به حالت دیگری منتقل شده است. همچنین به عدم وفای عمر اشاره می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که در نهایت ما باید به سرنوشت خود تن دهیم و به دسته‌ای که هستیم بازگردیم. به طور کلی، این اشعار به مفهوم پذیرش تغییرات زندگی و سرنوشت اشاره دارند.

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴

هوش مصنوعی: گل گفت: پرده را کنار زدیم و از جایی به جایی دیگر افتادیم و دچار تغییر و دگرگونی شدیم.

گل گفت: نقاب برگشادیم و شدیم

از دست به دسته اوفتادیم و شدیم

هوش مصنوعی: زمانی که عمر ما دوام نیاورد، برای خودمان روی پای‌مان ایستادیم و به زندگی‌مان ادامه دادیم.

چون عمر وفا نکرد هم بر سرِ پای

ما دستهٔ خویش باز دادیم و شدیم

شمارهٔ ۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده