عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۷۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا چند درین مقام بیدادگران</p></div>
<div class="m2"><p>روزی به شبی شبی به روزی گذران</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هین کاسهٔ می! که عمر در بیخبری</p></div>
<div class="m2"><p>از کیسهٔ ما میرود ای بیخبران!</p></div></div>

شمارهٔ ۷۲

تا چند درین مقام بیدادگران
روزی به شبی شبی به روزی گذران
هین کاسه می که عمر در بیخبری
از کیسه ما میرود ای بیخبران

هوش مصنوعی: این ابیات به نارضایتی از ظلم و بیدادگران اشاره دارد و تأکید می‌کند که زندگی به گونه‌ای سپری می‌شود که ما از آن بی‌خبر هستیم. شاعر با استفاده از تصویر کاسه می، به مفهوم ناپایداری عمر و بی‌توجهی ما به آن اشاره می‌کند و از کسانی که از این موضوع غافلند، می‌خواهد که بیدار شوند.

شمارهٔ ۷۰

شمارهٔ ۷۱

هوش مصنوعی: چقدر باید در این وضعیت ظلم و ستم بگذرانیم، روزها به شب و شب‌ها به روز می‌گذرد.

تا چند درین مقام بیدادگران

روزی به شبی شبی به روزی گذران

هوش مصنوعی: ای دوستان! حواستان باشد که زندگی در حال گذر است و ما در بیخبری از منابع خود به سر می‌بریم. پس بهتر است با آگاهی از وضع خود بهره‌برداری کنیم.

هین کاسهٔ می! که عمر در بیخبری

از کیسهٔ ما میرود ای بیخبران!

شمارهٔ ۷۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده