عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۶۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این نوحه که از چنگ کنون می‌آید</p></div>
<div class="m2"><p>تا کی گویی که بوی خون می‌آید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین نالهٔ زارِ نای در وقت بهار</p></div>
<div class="m2"><p>گویی که ز گور من برون می‌آید</p></div></div>

شمارهٔ ۶۶

این نوحه که از چنگ کنون می آید
تا کی گویی که بوی خون می آید
وین ناله زار نای در وقت بهار
گویی که ز گور من برون می آید

هوش مصنوعی: این نوحه از عمق حسرت و اندوه سرچشمه می‌گیرد و در آن سوال می‌شود که تا کی باید شاهد درد و خونریزی بود. ناله‌ای که در فصل بهار به گوش می‌رسد، به نظر می‌رسد که از دل یک مرده به گوش می‌رسد و گویای غم و یأس او از وضعیت موجود است.

شمارهٔ ۶۴

شمارهٔ ۶۵

هوش مصنوعی: این نوحه‌ای که هم‌اکنون از چنگ موسیقی شنیده می‌شود، تا چه زمانی می‌توانی بگویی که بوی خون در آن به مشام می‌رسد؟

این نوحه که از چنگ کنون می‌آید

تا کی گویی که بوی خون می‌آید

هوش مصنوعی: ناله‌های غم‌انگیز نای در فصل بهار، همانند این است که صدایی از زیر خاک و از عمق گور من به گوش می‌رسد.

وین نالهٔ زارِ نای در وقت بهار

گویی که ز گور من برون می‌آید

شمارهٔ ۶۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده