عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون عهده نمیکند کسی فردا را</p></div>
<div class="m2"><p>یک امشب خوش کن دلِ پر سودا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مینوش به نور ماه ای ماه که ماه</p></div>
<div class="m2"><p>بسیار بتابد که نیابد ما را</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3962 - عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

چون عهده نمیکند کسی فردا را
یک امشب خوش کن دل پر سودا را
مینوش به نور ماه ای ماه که ماه
بسیار بتابد که نیابد ما را

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به تکرار می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند، بنابراین بهتر است لحظات حال را غنیمت بشماریم و از آن لذت ببریم. او از ماه می‌خواهد که در شب زیبا و نورانی‌اش، به او نوشیدنی بدهد تا دلش را شاد کند، زیرا آینده نامعلوم است و ممکن است به زودی به دست نیاید.

شمارهٔ ۴۳

شمارهٔ ۴۴

خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲

خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم   [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۱۲

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند فردا را پیش‌بینی کند، پس این شب را با شادی و خوشحالی بگذران و دل سرشار از آرزوهایت را شاد کن.

چون عهده نمیکند کسی فردا را

یک امشب خوش کن دلِ پر سودا را

هوش مصنوعی: ای ماه، از نور ماه بیا بنوش که اگر ماه بسیار بدرخشد، ما را نخواهد یافت.

مینوش به نور ماه ای ماه که ماه

بسیار بتابد که نیابد ما را

شمارهٔ ۴۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده