عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا چند ازین بی خبران ای ساقی</p></div>
<div class="m2"><p>دل کرده سبک، کیسه گران ای ساقی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کی ز خصومت خران ای ساقی</p></div>
<div class="m2"><p>بگذر ز جهانِ گذران ای ساقی</p></div></div>

شمارهٔ ۳۲

تا چند ازین بی خبران ای ساقی
دل کرده سبک کیسه گران ای ساقی
تا کی ز خصومت خران ای ساقی
بگذر ز جهان گذران ای ساقی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد تا به بی‌خبری انسان‌ها توجه کند و از سنگینی نگرانی‌های آنها بکاهد. او از ساقی می‌خواهد که از دشمنی‌ها و مشکلات زندگی عبور کند و فراموشی را به آنها هدیه دهد، چون زندگی گذرا و زودگذر است.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: ای ساقی، تا کی باید با این بی‌خبران زندگی کنم؟ دل من خسته و سبک می‌شود، در حالی که زندگی‌ام پر از مشکلات و سختی‌هاست.

تا چند ازین بی خبران ای ساقی

دل کرده سبک، کیسه گران ای ساقی

هوش مصنوعی: ای ساقی، تا کی می‌خواهی به خاطر دشمنی‌های ناقص و بی‌خود دیگران صدمه ببینی؟ از این دنیای فانی و ناپایدار گذر کن.

تا کی ز خصومت خران ای ساقی

بگذر ز جهانِ گذران ای ساقی

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده