شمارهٔ ۸
دل را چو به دردِ عشق افسون کردم
از شهر نهاد خویش بیرون کردم
چون راز ونیاز هر دو معجون کردم
آنگاه دوای دلِ پرخون کردم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل را چو به دردِ عشق افسون کردم
از شهر نهاد خویش بیرون کردم
هوش مصنوعی: وقتی که دل را به درد عشق گرفتار کردم، از محلی که متعلق به خودم بود بیرون راندم.
چون راز ونیاز هر دو معجون کردم
آنگاه دوای دلِ پرخون کردم
هوش مصنوعی: زمانی که رازها و نیازهایم را با هم ترکیب کردم، سپس درد و غم دلم را درمان کردم.