عطار » مختارنامه » باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق » شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دردی که مرا در دل بی درمان است</p></div>
<div class="m2"><p>یک ذرّه ز دل کم نشود تا جان است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر دردِ دلِ خلقِ جهان جمع کنند</p></div>
<div class="m2"><p>دردِ دلِ من یک شبه صد چندان است</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۴۱۰

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۸۰

شمارهٔ ۲۲

دردی که مرا در دل بی درمان است
یک ذره ز دل کم نشود تا جان است
گر درد دل خلق جهان جمع کنند
درد دل من یک شبه صد چندان است

هوش مصنوعی: شاعر به بیان درد عمیق و بی‌پایان خود می‌پردازد و می‌گوید که این درد هرگز کم نمی‌شود و تا زمانی که زنده است، با او خواهد بود. حتی اگر همه دردهای دنیا را جمع کنند، درد او بسیار بیشتر و شدیدتر است.

شمارهٔ ۲۰

شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: دردی که در قلبم وجود دارد و درمانی برای آن نیافته‌ام، هرگز کم نخواهد شد و تا زمانی که زنده‌ام، این احساس با من خواهد بود.

دردی که مرا در دل بی درمان است

یک ذرّه ز دل کم نشود تا جان است

هوش مصنوعی: اگر همه‌ی غم و درد مردم دنیا را جمع کنند، درد من به تنهایی در مقایسه با آن‌ها چندین برابر بیشتر است.

گر دردِ دلِ خلقِ جهان جمع کنند

دردِ دلِ من یک شبه صد چندان است

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده