شمارهٔ ۱۶
اندیشهٔ عالمی مرا افتادست
هر جاکه فتد غمی مرا افتادست
چون خوش دارم دلت که تا جان دارم
تنها همه ماتمی مرا افتادست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
اندیشهٔ عالمی مرا افتادست
هر جاکه فتد غمی مرا افتادست
هوش مصنوعی: فکری از یک عالم به ذهنم خطور کرده که هر کجا میروم، غمی به دنبالم هست.
چون خوش دارم دلت که تا جان دارم
تنها همه ماتمی مرا افتادست
هوش مصنوعی: چون دوست دارم که قلبت شاد باشد، تا زمانی که زندهام، غم و اندوه تنها بر دوش من سنگینی میکند.