عطار » مختارنامه » باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون درد و دریغ از دل ریشم بنشد</p></div>
<div class="m2"><p>جان شد به دریغ ودرد خویشم بنشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتم که چو سایه میروم از پس او</p></div>
<div class="m2"><p>این نیز چه سود چون ز پیشم بنشد</p></div></div>

شمارهٔ ۲۴

چون درد و دریغ از دل ریشم بنشد
جان شد به دریغ ودرد خویشم بنشد
گفتم که چو سایه میروم از پس او
این نیز چه سود چون ز پیشم بنشد

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

چون درد و دریغ از دل ریشم بنشد

جان شد به دریغ ودرد خویشم بنشد

گفتم که چو سایه میروم از پس او

این نیز چه سود چون ز پیشم بنشد

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات