شمارهٔ ۲۱
گر دل گویم به پای غم پست افتاد
ور جان گویم به عشق سرمست افتاد
میشست به خون دیده دل دست ز جان
دل نیز چو خون دیده بر دست افتاد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر دل گویم به پای غم پست افتاد
ور جان گویم به عشق سرمست افتاد
هوش مصنوعی: اگر بگویم که دل من به خاطر غم در وضعیت بدی قرار گرفته، یا اینکه بگویم جانم به خاطر عشق در حال شادی و سرمستی است.
میشست به خون دیده دل دست ز جان
دل نیز چو خون دیده بر دست افتاد
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به احساس دردی عمیق و غمانگیز اشاره میکند که به دلیل عشق یا فقدان کسی عزیز به وجود آمده است. او تصویر میکند که چشمانش از اشک پر شده و این اشکها به دستش میریزند، به گونهای که گویا زندگیاش تحت تأثیر این درد و اندوه قرار گرفته است. در واقع، حالتی از یأس و بیپناهی را بیان میکند که در آن همهچیز تحت تأثیر این احساسات شدید قرار دارد.