عطار » مختارنامه » باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی چهرهٔ تو چشم کرادارم من</p></div>
<div class="m2"><p>خون میریزی که خونبها دارم من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خونی که بریختی چو بگشادی دست</p></div>
<div class="m2"><p>در گردن من کن که روا دارم من</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 3413 - عطار » مختارنامه » باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق » شمارهٔ ۲

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۱۹۸

شمارهٔ ۳

بی چهره تو چشم کرادارم من
خون میریزی که خونبها دارم من
خونی که بریختی چو بگشادی دست
در گردن من کن که روا دارم من

هوش مصنوعی: این اشعار نشان‌دهندهٔ احساس عمیق شاعر نسبت به محبوبش است. شاعر به چهرهٔ محبوب اشاره می‌کند که برای او بی‌چهره و ناشناخته است. او از طرفی از خونریزی محبوبش صحبت می‌کند و به نوعی احساس قربانی بودن را بیان می‌کند. در نهایت، درخواست می‌کند که محبوب خونش را بر گردن او به جا بگذارد، به این معنی که او آماده است تا به خاطر عشقش، هر نوع رنج و فشاری را تحمل کند.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: من بدون دیدن چهره‌ات در انتظار هستم و تو خونم را می‌ریزی، در حالی که من برای این خون بهایی دارم.

بی چهرهٔ تو چشم کرادارم من

خون میریزی که خونبها دارم من

هوش مصنوعی: اگر خونی که ریختی باعث شد که دستت را به گردنم بگذاری، این کار را انجام بده، زیرا من این را می‌پذیرم.

خونی که بریختی چو بگشادی دست

در گردن من کن که روا دارم من

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده