عطار » مختارنامه » باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خود را ز تو بیگناه مینتوان داشت</p></div>
<div class="m2"><p>دل جز به غمت سیاه مینتوان داشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از دردِ تو بادِ سرد من چندان است</p></div>
<div class="m2"><p>کز باد کُلَه نگاه مینتوان داشت</p></div></div>

شمارهٔ ۱۷

خود را ز تو بیگناه مینتوان داشت
دل جز به غمت سیاه مینتوان داشت
از درد تو باد سرد من چندان است
کز باد کله نگاه مینتوان داشت

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

خود را ز تو بیگناه مینتوان داشت

دل جز به غمت سیاه مینتوان داشت

از دردِ تو بادِ سرد من چندان است

کز باد کُلَه نگاه مینتوان داشت

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات