عطار » مختارنامه » باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون حسن و جمال جاودان داری تو</p></div>
<div class="m2"><p>شور دل و شیرینی جان داری تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون این داری و جای آن داری تو</p></div>
<div class="m2"><p>بس سرگردان که در جهان داری تو</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۱۲۱

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۵۳

شمارهٔ ۱۹

چون حسن و جمال جاودان داری تو
شور دل و شیرینی جان داری تو
چون این داری و جای آن داری تو
بس سرگردان که در جهان داری تو

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و دلربایی بی‌پایان معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او از شور و شوقی که وجود او را پر کرده صحبت می‌کند و می‌گوید که با این زیبایی و حال دل، معشوقه‌اش در دنیا باعث سرگردانی دیگران شده است.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: تو زیبایی و جمالی بی‌نظیر داری، به همین دلیل دل‌های عاشق را به شور می‌آورید و جان‌ها را به sweetness می‌بخشید.

چون حسن و جمال جاودان داری تو

شور دل و شیرینی جان داری تو

هوش مصنوعی: زمانی که این چیز را داری و آن چیز را نیز داری، به راستی در این دنیا سرگردان خواهی بود.

چون این داری و جای آن داری تو

بس سرگردان که در جهان داری تو

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده