عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۷۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر برخیزد ز پیش چشم تو منی</p></div>
<div class="m2"><p>بینی تو که بر محض فنا مفتتنی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حق مستغنیست لیک چون درنگری</p></div>
<div class="m2"><p>چون نیست جز او، از که بود مستغنی</p></div></div>

شمارهٔ ۷۷

گر برخیزد ز پیش چشم تو منی
بینی تو که بر محض فنا مفتتنی
حق مستغنیست لیک چون درنگری
چون نیست جز او از که بود مستغنی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مفهوم وجود و عدم وابستگی به غیر از خدا اشاره می‌کند. اگر من (غیرخدا) از جلوی چشمانت برود، می‌فهمی که همه چیز به فنا می‌رسد و چیزی از آن باقی نمی‌ماند. خداوند مستقل و مستغنی است، اما وقتی به او نگاه می‌کنی می‌بینی که هیچ چیز دیگری جز او وجود ندارد که بتواند مستقل باشد.

شمارهٔ ۷۵

شمارهٔ ۷۶

هوش مصنوعی: اگر من از پیش چشمانت برخیزم، آیا تو نمی‌بینی که به محض فنا، تو نیز در حال نابودی هستی؟

گر برخیزد ز پیش چشم تو منی

بینی تو که بر محض فنا مفتتنی

هوش مصنوعی: حقیقت همیشه مستقل و بی‌نیاز است، اما وقتی به موضوع نگاه می‌کنی، جز او کسی وجود ندارد که بخواهد بی‌نیاز باشد.

حق مستغنیست لیک چون درنگری

چون نیست جز او، از که بود مستغنی

شمارهٔ ۷۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده