عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون بحر شدی گهر میانِ جان دار</p></div>
<div class="m2"><p>تلخست دهانت ز شکر هیچ مپرس</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پس چون دریا، گوهرِ خود پنهان دار</p></div>
<div class="m2"><p>او بود دونده و دگر هیچ مپرس</p></div></div>

شمارهٔ ۵۹

چون بحر شدی گهر میان جان دار
تلخست دهانت ز شکر هیچ مپرس
پس چون دریا گوهر خود پنهان دار
او بود دونده و دگر هیچ مپرس

شمارهٔ ۵۷

شمارهٔ ۵۸

چون بحر شدی گهر میانِ جان دار

تلخست دهانت ز شکر هیچ مپرس

پس چون دریا، گوهرِ خود پنهان دار

او بود دونده و دگر هیچ مپرس

شمارهٔ ۵۸

اطلاعات