عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گاهی ز نو و گه ز کهن میگویند</p></div>
<div class="m2"><p>گاهی ز کن و گه ز مکن میگویند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چند فراغتیست لیک از سرِ لطف</p></div>
<div class="m2"><p>با ما به زبان ما سخن میگویند</p></div></div>

شمارهٔ ۴۳

گاهی ز نو و گه ز کهن میگویند
گاهی ز کن و گه ز مکن میگویند
هر چند فراغتیست لیک از سر لطف
با ما به زبان ما سخن میگویند

هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که گاهی از نو و گاهی از گذشته صحبت می‌شود. گاهی هم دستورات و توصیه‌هایی به ما می‌شود که باید انجام دهیم و گاهی نه. با اینکه این لحظات ممکن است آرامش‌بخش باشند، اما در نهایت دیگران با ما به زبان خودمان صحبت می‌کنند.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

هوش مصنوعی: گاهی از نو و تازگی صحبت می‌کنند و گاهی از قدیم و سنت. بعضی وقت‌ها به عمل کردن دعوت می‌کنند و بعضی وقت‌ها از انجام دادن کارها نهی می‌کنند.

گاهی ز نو و گه ز کهن میگویند

گاهی ز کن و گه ز مکن میگویند

هوش مصنوعی: با وجود اینکه ساعتی را بی‌کار هستیم، اما به خاطر محبتشان با ما به زبان خودمان صحبت می‌کنند.

هر چند فراغتیست لیک از سرِ لطف

با ما به زبان ما سخن میگویند

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده