شمارهٔ ۴۱
آن روز که آفتاب انجم میریخت
صد عالم پر قطره ز قلزم میریخت
ناگه به کلوخ آدم اندر نگریست
زان وقت ازان کلوخ مردم میریخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن روز که آفتاب انجم میریخت
صد عالم پر قطره ز قلزم میریخت
هوش مصنوعی: در آن روزی که نور خورشید به مانند ستارهها در آسمان میدرخشید، تمام جهان پر از قطرات درخشان بود که از دریای بیپایان نازل میشد.
ناگه به کلوخ آدم اندر نگریست
زان وقت ازان کلوخ مردم میریخت
هوش مصنوعی: ناگهان آدمی به سنگ نگاه کرد و در همان لحظه، از آن سنگ انسانها ریختند.