عطارشمارهٔ ۲۳
هر جان که به بحر رهنمون اندوزد
بیرون رود از خویش درون اندوزد
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
وان ذرّه ز ذرّگی برون اندوزد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر جان که به بحر رهنمون اندوزد
بیرون رود از خویش درون اندوزد
هوش مصنوعی: هر کس که به دریا رهسپار شود، از خود می‌گذرد و درون خود را پر می‌کند.
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
وان ذرّه ز ذرّگی برون اندوزد
هوش مصنوعی: یک ذره می‌تواند در نظر او به اندازه‌ی دو جهان بزرگ به نظر برسد، و همین ذره به خاطر کوچک بودنش از عظمت خود فراتر می‌رود.