عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چیزی که ورای دانش و تمییز است</p></div>
<div class="m2"><p>چون هر چیزش مدان که چیزی نیز است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بودیست که بودها در او نابود است</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی است که چیزها در او ناچیز است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

چیزی که ورای دانش و تمییز است
چون هر چیزش مدان که چیزی نیز است
بودیست که بودها در او نابود است
چیزی است که چیزها در او ناچیز است

هوش مصنوعی: این شعر به موضوعی فراتر از دانش و درک اشاره دارد. شاعر می‌گوید که چیزی وجود دارد که فراتر از محدودیت‌ها و وجودات است؛ چیزی که در آن تمام چیزها بی‌اعتبار و ناپایدار به نظر می‌رسند. به عبارت دیگر، این مفهوم نشان‌دهنده‌ی حقیقتی عمیق‌تر و غیرمادی است که از تمامی تبدیلات و مادیات فراتر می‌رود.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: چیزی که فراتر از دانش و درک ماست، نباید آن را به عنوان یک چیز قابل درک بشناسیم.

چیزی که ورای دانش و تمییز است

چون هر چیزش مدان که چیزی نیز است

هوش مصنوعی: این جمله به مفهوم وجودی اشاره دارد که در آن تمام اشیاء و موجودات از میان می‌روند و هیچ چیز واقعی و پایدار نیست. در واقع، وجودی است که ریشه‌اش در فراسوی همه چیزها قرار دارد و همه چیز دیگری در مقایسه با آن ناچیز و بی‌ارزش به نظر می‌رسد.

بودیست که بودها در او نابود است

چیزی است که چیزها در او ناچیز است

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده