گنجور

شمارهٔ ۲۵

زان پسته که شیرینی جان میخیزد
شوری است که از شکرستان میخیزد
چون خندهٔ پستهٔ تو بس با نمک است
این شور ز پستهٔ تو زان میخیزد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زان پسته که شیرینی جان میخیزد
شوری است که از شکرستان میخیزد
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که گاهی اوقات چیزهایی که به نظر ما شیرین و خوشایند می‌آیند، ممکن است در واقع از یک منبع تلخ یا ناخوشایند نشأت گرفته باشند. پسته‌ای که شیرینی بخش جان است، همان طور که شیرینی‌اش از شکر می‌آید، ممکن است آن شوری و تلخی‌ای هم داشته باشد که از شکرستان برمی‌خیزد. این نشان‌دهنده تضاد بین دو حالت و تجربه‌های متفاوت در زندگی است.
چون خندهٔ پستهٔ تو بس با نمک است
این شور ز پستهٔ تو زان میخیزد
هوش مصنوعی: خندهٔ تو خیلی خوشمزه و زیباست و این شادی و شوقی که در من ایجاد شده، ناشی از همان خندهٔ توست.