عطار » مختارنامه » باب سی و هفتم: در صفت خط و خال معشوق » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یا رب چه خط است این که درآوردی تو</p></div>
<div class="m2"><p>تادست به بیداد برآوردی تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دی خطّ به خون من همی آوردی</p></div>
<div class="m2"><p>و امروز خطی پر شکر آوردی تو</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۲۶۱

شمارهٔ ۱۲

یا رب چه خط است این که درآوردی تو
تادست به بیداد برآوردی تو
دی خط به خون من همی آوردی
و امروز خطی پر شکر آوردی تو

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به خداوند خطاب می‌کند و از او سوال می‌کند که این چه سرنوشتی است که برای او نوشته‌ای. او به یاد می‌آورد که در گذشته دردها و سختی‌های زیادی را تجربه کرده، و حالا تغییراتی در زندگی‌اش دیده است که نسبت به گذشته شیرین‌تر و خوشمزه‌تر به نظر می‌آید. در واقع، شاعر از مقایسه تلخی‌های گذشته با خوشی‌های حال می‌گوید.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: پروردگارا، این چه خطی است که تو نوشتید که باعث شد دست به بیداد و ظلم بردارم؟

یا رب چه خط است این که درآوردی تو

تادست به بیداد برآوردی تو

هوش مصنوعی: تو دیروز با قلمی خونین دل مرا آزرده می‌کردی، اما امروز با نوشته‌ای شیرین و خوشایند مرا شاد کرده‌ای.

دی خطّ به خون من همی آوردی

و امروز خطی پر شکر آوردی تو

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده