عطار » مختارنامه » باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>لعلت به صواب هیچ کس دم نزند</p></div>
<div class="m2"><p>رای شکری با همه عالم نزند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین نادرهتر که چشم تو از شوخی</p></div>
<div class="m2"><p>صد تیر زند که چشم بر هم نزند</p></div></div>

شمارهٔ ۳

لعلت به صواب هیچ کس دم نزند
رای شکری با همه عالم نزند
وین نادرهتر که چشم تو از شوخی
صد تیر زند که چشم بر هم نزند

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت چشم معشوق اشاره دارد و بیان می‌کند که هیچ کس نباید به طور ناکافی به حقیقت و درستی یک موضوع (صواب) بپردازد. همچنین، این ابیات بر تنوع و شیرینی عشق تأکید می‌کند و به نوعی قدرت چشم و نگاه معشوق را در صحنه عشق توصیف می‌کند. چشم معشوق به قدری تاثیرگذار است که می‌تواند بدون هیچ حرکتی، احساسات و عشقی عمیق را به رخ بکشد.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: هیچ‌کس درباره زیبایی و ارزش تو صحبت نمی‌کند، حتی اگر کسی بخواهد از تو تعریف کند، نمی‌تواند با سایرین مقایسه کند.

لعلت به صواب هیچ کس دم نزند

رای شکری با همه عالم نزند

هوش مصنوعی: چشمان تو آنقدر جذاب و خاص هستند که از شوخی هزار تیر به سوی دل آدم می‌فرستند، بدون اینکه حتی پلک بزنی.

وین نادرهتر که چشم تو از شوخی

صد تیر زند که چشم بر هم نزند

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده